ใบกระถินป่น
เป็นวัตถุดิบอาหารที่เกษตรกรนิยมใช้มากชนิดหนึ่ง เพราะนอกจากจะหาซื้อได้ง่ายแล้วเกษตรกรยังสามารถ ผลิตได้เองอีกด้วย คุณภาพของใบกระถินป่นที่มีขายในท้องตลาด จะมีค่าของโปรตีนแตกต่างกันมากตั้งแต่ 14-30 เปอร์เซ็นต์ ขึ้นอยู่กับว่าจะมีส่วนของก้านใบและกิ่งปะปนมากน้อยแค่ไหน
คุณสมบัติ
ใบกระถินล้วนๆ แห้งป่นมีโปรตีนสูง ประมาณ 20-24 เปอร์เซ็นต์ |
มีเยื่อใยสูง |
มีสารพิษที่เรียกว่าไมโมซีน |
มีสารเบต้า-แคโรทีน ซึ่งเป็นแหล่งของไวตามินเอ และสารแซนโทฟิลล์ ซึ่งเป็นสารให้สีสำหรับไข่แดงและเนื้อสัตว์ |
ข้อจำกัดในการใช้
เยื่อใยสูง ทำให้ใช้ผสมในสูตรอาหารสัตว์ได้ในระดับต่ำ |
มีสารพิษไมโมซีน ที่เป็นพิษต่อสัตว์ ถ้าใช้ในระดับสูงจะทำให้สัตว์โตช้า ขนร่วงและความสมบูรณ์พันธุ์ต่ำ |
ให้พลังงานต่ำ จะต้องใช้ร่วมกับวัตถุดิบที่ให้พลังงานสูง |
ข้อแนะนำในการใช้
ไม่ควรใช้ใบกระถินสดเลี้ยงสุกร และสัตว์ปีก ควรนำไปผ่านกรรมวิธีลดสารพิษก่อน |
ควรใช้ใบกระถินยักษ์ เพราะมีสารพิษไมโมซีนต่ำกว่าใบกระถินพื้นเมือง ทำให้ใช้ได้ในระดับสูงกว่า ใบกระถินพื้นเมือง |
ใบกระถินแห้งหรือผึ่งแดดจะช่วยลดปริมาณสารพิษลงได้ |
ใบกระถินแช่น้ำนาน 24 ชั่วโมง และผึ่งแดดให้แห้งช่วยลดปริมาณสารพิษได้ดีและสามารถ ใช้ในสูตรอาหารได้ในระดับสูงถึง 20 เปอร์เซ็นต์ ในสัตว์ระยะรุ่น-ขุน |
ควรเลือกใช้ใบกระถินแห้งป่นที่มีสีเขียวและมีก้านใบปนน้อยที่สุด ในการประกอบสูตรอาหาร |
โดยทั่วไปไม่ควรใช้ใบกระถินป่นในสูตรอาหารสัตว์เล็ก และไม่ควรใช้ในระดับเกิน 4-5 เปอร์เซ็นต์ ในสูตรอาหารสุกรและสัตว์ปีกและจะต้องระวังในการปรับระดับพลังงานในสูตรอาหาร ให้เพียงพอกับความต้องการของสัตว์ด้วย |
ส่วนประกอบทางเคมี
ส่วนประกอบ (%) | |
ความชื้น | 10 |
โปรตีน | 20.2 |
ไขมัน | 3.5 |
เยื่อใย | 18 |
เถ้า | 8.8 |
แคลเซียม | 0.54 |
ฟอสฟอรัสใช้ประโยชน์ได้ | 0.30 |
พลังงานใช้ประโยชน์ได้(กิโลแคลอรี่/กก.) | |
ในสุกร | 1,300 |
ในสัตว์ปีก | 900 |
กรดอะมิโน (%) | |
ไลซีน | 1.10 |
เมทไธโอนีน | 0.28 |
เมทไธโอนีน + ซีสตีน | 0.63 |
ทริปโตเฟน | 0.20 |
ทรีโอนีน | 0.80 |
ไอโซลูซีน | 1.73 |
อาร์จินีน | 0.95 |
ลูซีน | 1.50 |
เฟนิลอะลานีน+ไทโรซีน | 1.80 |
ฮิสติดีน | 0.40 |
เวลีน | 1.10 |
ไกลซีน | 0.53 |